L'ARRÌV
ED LA BEFÀNA
Sèint, sèint
cal canòun dla stóva come al ciòca:
le la Befàna
cla pasa e la farlòca.
L'éra mé Nòn
ch'al mal gìva
quand a i
éra cìna e agh cardìva,
e mè cal
canòun dla stóva a guardèva:
"Ma
come faràla a pasèr", a pensèva.
La sarà acsè
mègra, lónga e sàca
par stèr
dèinter in cal tub come óna ràca.
E po' come
la farà a gnìr fóra?
Sla pasa dal
camèin col fóm la s'afóga!
E sa gh'è
dal fóg l'as pól brusér.
A lèt cla
sìra quant pensér!
Quant insàni:
la Befàna ch'la vulèva,
a cavàl ed
la granèda la zerchèva,
a la vdìva
mègra, mègra; sta a vàder
che préma
d'arrivér la s'inzóca e la va a caschèr,
la finéss
ch'la s'fa dal mèl con tótt e stàl da fèr.
Quand a la
matèina t'ed desdèv,
al prém quèl
l'éra, pian pian, andèr
a vàder sa
gh'éra asvèin o dèinter
in cal
calzàtt méss là la sira préma.
Col cor
ch'al batìva e i oc' chi lusìven:
"Sa
gh'éra?". Óna zestlèina
con dèinter
óna bèla bambulèina.
An sò
spieghèr la mé felicitèe!
Pòvra
Befàna! Chissà quant l'avrà tribulèe!
E a mé
dmandèva: "Ma come avràla fat
a gnìr fóra
da cal tub acsè stràt?".
Ed sicùr
l'avrà fat óna magìa:
le al dè
dl'Epifanìa,
e tótt al
fèst al pòrta via.
Davanti a la
capàna dal presèpi
l'éra
arrivée anch i Re Magi a purtèr tri regalèin
a un putèin,
nèe da póch dè, Gesó Bambèin.
Par i putèin
cràder a Babbo Natale e a la Befàna
le la pió
bèla fantasìa
e un di pió
chèr ricòrd ch'agh sia.
Nessun commento:
Posta un commento